Во струмичкото село Куклиш денеска беа одбележани годишнини од опожарувањата кои оваа населба ги претрпела во својата историја. Во Спомен-костурницата се одржа панихида, а потоа ученици од основното училиште „Даме Груев“ со читање реферат ги потсетија присутните за историјата на несреќите кои го погодиле ова место низ вековите, одземајќи десетици жртви од мештаните.
Пред присутните се обрати и куклишанецот дедо Јанко Јефтимов, кој десетлетија наназад ја истражува и зачувува историјата на селото, околијата и татковината за идните поколенија. Тој апелираше властите да се заинтересираат за културното и историското наследство на Куклиш и најпрво да постават туристички табли до Спомен-костурницата, како и до црквата „Св. Петнаесет тивериополски маченици“, за овие локации да се најдат „на карта“ и да бидат подостапни за посетителите.
Споменикот во Спомен-костурницата потсетува за три големи пожари кои ја зафатиле оваа населба. Според зачуваните информации, во 1831 година, во раниот период на националната преродба, мештаните доградиле еден објект и го отвориле како црква без за тоа да добијат дозвола од властите, поради што кајмакамот, управник на Струмичката каза, им наредил да го срушат незаконски дограденото и да не служат без дозвола, а откако наредбата не била исполнета, во селото дошла војска и при уништувањето на објектот предизвикала пожар во селото.
Во февруари 1904 година, како што се пренесува и денес, во ова село, кое било значајна алка во каналите на Македонската револуционерна организација, престојувала чета предводена од војводата Крсто Новоселски, која била откриена и започнала битка со турските војски. Четата, на која ѝ се приклучиле и месните дејци на организацијата, успеала да се извлече, но турските сили се одмаздиле со убивање на десетици мирни жители, обесчестување на жените, ограбување и опожарување на нивните домови. Овој случај бил документиран и од странски претставници кои во тоа време престојувале во Македонија за да го надгледуваат спроведувањето на реформите и пречекорувањето на власта.
Во 1912 година, пред падот на турската власт во Македонија, Куклиш претрпел уште едно опожарување.
