Вечерва во градот Крџали, Бугарија, во Уметничката галерија „Круг“ е поставена ликовната изложба „Реминисценции“ на уметникот Марјан Ѕингаров од Струмица, и е во рамките на годинашната програма од иницијативата „Мултикултурниот град“, а поводот е збратимувањето на Општина Крџали и Општина Струмица кон крајот на месец април.
Изложбата ја отвори градоначалникот на Крџали, Хасан Азис кој истакна дека поставувањето на изложбата е плод на наодамнешното збратимување меѓу двата града.
„Ова е иницијатива која е поддржана од двете страни. Ако не можеме да кажеме дека го кршиме мразот, можеби тогаш треба да се согласиме со изразот дека уметниците со тоа што го прават не дозволуваат да се формира мраз“, рече градоначалникот Азис, потенцирајќи дека времето бара да бидеме граѓани на светот, дека за жителите на Крџали мултикултурализмот е начин на живот. „Ова е вредност која мора да се афирмира и развие во нашето општество“, додаде тој.
Поздравно писмо по повод отворањето на изложбата на Марјан Ѕингаров испрати градоначалникот на Струмица, Костадин Костадинов кое беше прочитано пред публиката во Уметничката галерија на Крџали.
„Со задоволство сакам да ве поздравам и да ви го честитам успешното привршување на овогодишната програма од Иницијативата „Мултикултурниот град“. Ако се повикаме на познатата латинска изрека „Finis coronat opus“ – „Крајот делото го краси“, тогаш неизмерно сум радосен што таа ваша програма ја завршувате со изложбата „Реминисценции“ на познатиот и признат македонски ликовен уметник од Струмица, Марјан Ѕингаров – Ѕин, а по повод Договорот за збратимување на нашите две општини, кој го потпишавме на 27 април во Крџали. Искрено се надевам дека изложбата на Марјан Ѕингаров – Ѕин ќе привлече интерес кај граѓаните на Крџали, па и од цела Бугарија, и ќе остави добар впечаток кај љубителите на ликовната уметност. Тоа ќе даде уште една потврда на нашата заедничка верба, дека уметноста, но и културата воопшто, се најдобрите „алатки“ за непречена соработка меѓу земјите и народите. Впрочем, културата не познава граници, а јазикот на уметноста е универзален“, напиша во поздравното писмо градоначалникот Костадин Костадинов.
„Ова е прво гостување кај нас од Општина Струмица и со него го започнуваме културно партнерство кое се надеваме дека ќе трае долги години“, им рече на присутните Радост Николаева, претседател на уметничкото движење „Круг“.
Изложбата „Реминисценции“ е десетти авторски проект на уметникот Марјан Ѕингаров. Вклучува повеќе од 10 платна во кои се испреплетуваат боите, а едно од нив и неговите нијанси се резултат на користење на асфалт.
Делата на Марјан Ѕингаров следат една постојана траекторија на забрзување и компресирање на апстрактната сликовност со емоција и возбуда. Од знаковните студии со трње (од истоимениот циклус во 2015 г.) преку геометриските бездни од 2018 г. до припитомените стравови и сенки во сегашната серија „Реминисценции“, Ѕин систематски е во потрага на кој начин да претстави повеќе со помалку. Без да западне во излишно сликање, тој работи со прецизна композиција во сѐ поапстрактни платна, исполнети со својствен однос кон пластичноста. Тие остануваат декоративни во својот карактер, без претензии за живописност, но тој плакатен квалитет е совладаниот јазик на музичката хармонија на овој циклус, неговата едноставност, синтетизирана од одбрани изразни средства. Оваа тивка лиричност им придава посебен дух на делата, кои не случајно потсетуваат на архаични траги. Траги, пронајдени под урнатините на една визуелна цивилизација којашто ја губи мистичната моќ на сликата. Она што останало како сугестија од овие слики, е магливото сеќавање за нив и нивните осамени, избледени сенки, напиша во освојот осврт Јово Панчев, куратор од Република Бугарија.
Осврт кон изложбата „Реминисценции“ имаше и историчарот на уметност, Марјан Минов од Струмица: Нечие присуство секогаш поттикнува чувства и емоции, но нечие отсуство како да остава длабок белег врз нашите души. Присуството нечие/некакво се доживува во самиот миг. Отсуството, пак, самото по себе ги буди сеќавањата, пријатни или не, од длабоките предели на свеста и потсвеста.
Ликовните дела од двата циклуси на ликовниот уметник Марјан Ѕингаров, насловени како Отсуство и Реминисценции се надоврзуваат на погоре кажаното. Со јунговски пристап, на својот ликовен јазик, Ѕингаров слика на границата помеѓу апстрактното и фигуративното, со доза на симболичност и семиотичност, како што и всушност знаат да бидат сеќавањата – замаглени и таинствени, повремено доведени до ниво на знак и симбол. Тој тоа го прави на еден лиричен начин, исполнет со асоцијативност и имагинативност, но пред сѐ, со автореференцијалност. На тој начин, тој остава самиот гледач да ја употреби својата имагинација и да допре длабоко до својата душа и својата потсвест, со голема можност за поистоветување со ликовните мотиви.
Во овие дела, Марјан Ѕингаров не посветува големо внимание на колоритот. Тој користи скромна палета на бои, но слоевито нанесена со силни потези, доволни да ги доловат неговите импулсивност и експресивност, низ еден подлабок психолошко-философски дискурс. Таквата експресионистичка апстракција кон која тежнее Ѕингаров, нуди повеќе од обична декоративност и колоритност – неговите најнови дела не се само вообичаени апстрактни мотиви, туку во себе носат подлабока метафизичка порака. Тие траги или нечии сенки кои ги гледаме во неговите дела, не се обични. Тие во себе носат подлабока приказна која треба да се разоткрие.
Тематиката која ја поседуваат двата циклуси, можеби и сè уште не се завршени, иако на нив Марјан Ѕингаров работи последователно неколку години. А можеби и никогаш нема да се завршат. Во материјалниот свет, секогаш со секој изминат ден, секогаш ќе постои некое ново нечие/некакво отсуство, кое одново и одново ќе ги буди внатрешните уметнички пориви.
