Колку убаво звучеа дамите и господата на еден од најстарите ансамбли во Македонија – вокално инструменталниот состав „Распеани Струмичани“, усогласени како еден глас со свирката на инструменталистите предводени од Слободан Ѓошиќ. Најубавите македонски староградски песни во нивна изведба во живо звучеа толку прекрасно што публиката, која безмалку ја наполни целата сала, со громогласните аплузи по секоја песна се радуваа на убавиот наш фолклор, а на моменти и си потпевнуваше со нив.
Традиционален Годишен концерт на „Распеани Струмичани“, на кој со звуците на „струмичката химна“ – „Под кулите на Струмица“ членовите еден по друг се појавија на големата сцена во Центарот за култура „Антон Панов“ во Струмица и го започнаа 90-минутното музичкото уживање. Но, не ја запееја тие, туку водителот Ѓорги Калајџиев им ја запеа на публиката. Тие започнаа со една многу стара песна која ја пеел првиот состав на овој ансамбл, уште пред 50-тина години, песната која ја преработија „Емин Ага иде од Дабиље“ и ќе биде дел од нивниот репертоар на сите нивни настапи. Публиката уживаше и во песните „Моме цвеќе береше“, „Во Кукуш ќе одам“, „Тамбура ми дрнка“, „Се посврши сербез Донка“, „Стојне ле Стојне стапни ми на нога“, „Праша ли Тинке мајка ти“ и уште многу други, а концертот го завршија со дуетската песна на Гоце Арнаудов со Блага Петреска, новосоздадената „Пејам да не заплачам“, во нивна преработена изведба.
На концертот како гости беа и домаќините, новоформираниот Октет „Струмица“, машки вокали кои се дел од „Распеани Струмичани“, а претходно својата промоција ја имаа на свечената седница на Советот на општина Струмица по повод патрониот празник на градот – 11 декември. Тие ги отпееја песните „Марије дилбер Марије“ и „Болен ми лежи Миле Поп-Јорданов“. На гости на сцената им беа и играорците на КУД „Браќа Минкови“ од Куклиш, а свој настап имаше и Гиго Вета.
