Денеска Струмица и струмичани на достоинствен начин ја одбележаа 82-годишнината од првите истрели во Прилеп и Куманово, со што започна Народноослободителната и антифашистичка војна на Македонија. Македонскиот непокор повторно стапи на сцена со единствена цел – слобода на Македонија и македонските граѓани.
„Постојат денови напишани на најсветлите страници од нашата пребогата македонската историја кои оставиле неизбришлива трага во постоењето на татковината, настани кои станале вистинско олицетворение на македонскиот непокор и на борбата да се биде свој на своето, без прифаќање на туѓи влијанија. За таквите датуми заборав нема и не смее да има, затоа што тие сториле рефлексија врз времето кое сите ние и денес заеднички го живееме. Еден од таквите датуми е секако и 11 Октомври, кој го славиме како Ден на востанието или Ден на народното востание на македонскиот народ, но и Ден на борецот. Станува збор за денот кога започнува вооружената борба против фашистичкиот окупатор во таа веќе далечна 1941 година. Тоа значи дека денес одбележуваме и славиме 82 години од тој ден, ден кој е длабоко вкоренет во времепловот и меморијата на македонскиот народ. Ќе славиме и во наредните години, децении и векови, се дури постои ова парче македонска земја и се дури по неа чекорат Македонци, возљубени во својата родна грутка“ – кажа во своето обраќање Танкица Митрева, член на Советот на општина Струмица.
Претставници на Општина Струмица, на Сојузот на борците, на политички партии и здруженија, положија свежо цвеќе пред Споменикот на Револуцијата, а свеченоста беше збогатена со настапот на членовите на рецитаторската секција при Домот за деца и млади „Благој Мучето“.
11 Октомври – Денот на македонското востание и Денот на борецот е еден од трите најголеми историски празници, покрај Двата Илиндена и Денот на независноста.
