Црквата посветена на сесловенските просветители светите Кирил и Методиј во горниот дел на Струмица секојдневно им служи на верниците, но има потреба од реконструкција. Струмичката епархија на МПЦ-ОА се обрати до јавноста со соопштение во кое најави дека е започната кампања за собирање донации за реконструкција на овој храм.
Во соопштението на епархијата се наведува дека во неколку наврати од Министерството за култура, под чија заштита е овој објект, било побарано да се издвојат финансиски средства за реализација на градежните зафати, но немало позитивен одговор.
„Не смееме да дозволиме незаинтересираноста и негрижата на државните институции да му пресудат на храмот кој ги надминува и времето и просторот. Не смееме да дозволиме влагата, мувлата и коровот да го нагрдуваат убавото лице на нашата светиња, која се одликува со специфична архитектонска посебност и уникатност и кој е еден од белезите на Струмица“, велат од епархијата.
Текот на планираната реконструкција на „Св. Кирил и Методиј“ веќе е мапиран со комплетна документација, изработена од градежната компанија „Жикол“ и стручни лица од НУ „Завод и Музеј“ Струмица, кои тоа го направиле бесплатно, како дар за црквата.
Епархијата ги повикува сите добронамерни граѓани, компании, да донираат на жиро сметката: 300030000110760, Комерцијална Банка АД Скопје, со цел на дознака: Донација за храмот на Св. Кирил и Методиј.
Црквата „Св. Кирил и Методиј“ е една од најзначајните знаменитости на градот. Во неа се чуваат дел од моштите на Свети Василиј Велики, кои секоја година се изложуваат на поклонение пред верниците. Во оваа црква е погребан и струмичкиот митрополит на Бугарската егзархија Герасим, кој во Струмица служел 27 години, до крајот на својот живот во 1918 година, а две децении од своето служење овде го посветил на остварување на изградбата на оваа црква, што вродило со плод во 1911 година, кратко пред падот на османлиската власт во Македонија.
Историјата на овој храм посветен на сесловенските просветители е дел од преродбенската историја на Струмица. До изградбата на оваа црква, егзархискиот дел од населението своите верски потреби ги исполнувал во еден параклис, бидејќи градската црква „Свети Димитриј“, која се наоѓала на местото на денешното основно училиште „Маршал Тито“, била во рацете на Вселенската патријаршија, која, одликувајќи се со својот грчки етнофилетизам, одбивала да дозволи оваа црква да ја користи останатиот дел од христијанското население на Струмица. Таа се спротивставувала на изградбата на црквата „Св. Кирил и Методиј“, без да бира средства, поткупувајќи ги османлиските власти да не издаваат ферман – дозвола за изградба на црквата, која денес, по еден век од овие борби, го краси стариот дел на Струмица. /К.Ѓ./
